Thalia Rockx

springen & dressuur

Hoewel dressuuramazone Thalia Rockx (24) bij de pony’s nooit fanatiek heeft gesprongen, pakt de succesvolle jeugdamazone het springen de laatste tijd serieuzer op in haar trainingen. Met Koko Jr. De La Fazenda N.O.P.T. springt ze op 1.00m-niveau op wedstrijd.

Thalia rijdt met Koko Jr. dit seizoen de EK-selecties bij de U25 in de dressuur, maar hoopt ook tijd te vinden om de getalenteerde merrie mee te nemen naar een springwedstrijd. “Dat moet denk ik wel lukken, en anders pakken we de springwedstrijden daarna weer op.” 

Vroeger sprong Thalia bij de pony’s wel hobbymatig, maar ze reed nooit springwedstrijden. “Thuis vond ik het superleuk, maar op wedstrijd heb ik het nooit doorgezet.” 

Naast de dressuurtrainingen maakte ze soms een sprongetje, maar zonder echt doel. Pas met Koko Jr. en Inara De La Fazenda begon ze het springen serieuzer aan te pakken.“Koko is een fantastisch goed paard, maar ze kan best scherp zijn. Met haar wilde ik de training anders benaderen, daarom ben ik met haar gaan springen. Ze doet het eigenlijk best goed en ik merk dat ze het heel leuk vindt. Daarom zijn we ermee doorgegaan en heb ik haar op wedstrijd uitgebracht.”

Doordat Thalia met haar dressuurpaard springt, is haar uitrusting een beetje een mix. Ze lacht: “Mijn springzadel is zwart, de singel en het borsttuig zijn bruin, en ik gebruik gewoon mijn dressuurhoofdstel met lakneusriem. Het is misschien een beetje bij elkaar geraapt, maar ik heb alles wat ik nodig heb.”

‘Soms loopt ze zelfs fijner nadat we gesprongen hebben. Zij heeft die variatie echt nodig’

Voor Koko maakt het niet uit of Thalia de ene dag springt en de volgende dag weer dressuur rijdt. “Soms loopt ze zelfs fijner nadat we gesprongen hebben. Zij heeft die variatie echt nodig.” Hoewel op een andere manier, ziet Thalia veel overeenkomsten tussen dressuur en springen: “Veel dingen waar we in de dressuur mee bezig zijn, heb je in het springen ook nodig. Je tempocontrole moet op orde zijn, want anders klopt de afstand tussen de sprongen niet. Sommige paarden moet je leren wachten, recht houden, naar de sprong, het ritme bewaren..., er komt echt veel overeen.” 

Thuis maakt Thalia wel eens een sprongetje, maar meerdere hindernissen en lijntjes traint ze meestal tijdens lessen bij Miranda Snepvangers of Leon Kuijpers. “Thuis hebben we wel wat materiaal, maar niet heel veel. En omdat ik mijn dressuurpaarden in dezelfde baan train, kan ik het niet laten staan. Dan is het veel werk om alles steeds op- en af te bouwen. Maar zowel ik als Koko vindt het springen erg leuk, dus ik wil er zeker mee doorgaan. Op wedstrijd spring ik nu alleen met Koko, maar met al mijn paarden probeer ik regelmatig een sprongetje te maken, al is de een er beter in dan de ander.” 

Susan Wind

dressuur & mennen

Susan Wind runt haar trainingsstal in het Drentse Nijeveen, waar ze vooral veel Friese paarden traint – zowel onder het zadel als aangespannen. Momenteel komt ze uit in de Lichte Tour dressuur en het ZZ mennen. “Sommige dingen kan ik paarden aangespannen makkelijker aanleren dan onder het zadel, en andere dingen juist weer andersom,” vertelt Wind.

Het huidige toppaard van Susan is de Friese hengst Diesel Part (v. Omer 349), die niet in twee, maar zelfs in drie disciplines uitkomt: hij loopt Lichte Tour dressuur, ZZ mennen én komt uit in de tuigsport (enkelspan en tweespan).
Op haar trainingsstal verdeelt Susan haar tijd ongeveer 50/50 tussen mennen en rijden onder het zadel.

Als ruiter bij de ABFP-testen (EPTM) op het oude Fries Paardencentrum kwam Susan in aanraking met het Friese ras. Al snel hadden deze paarden haar hart veroverd. Tot die tijd reed ze alleen onder het zadel, maar toen er tijdens een ABFP-test door ziekte een menner uitviel bij een beoordelingsmoment, werd Susan in het diepe gegooid en nam ze plaats op de wagen. “Alles is hetzelfde, alleen zit je er nu twee meter achter in plaats van erop, zeiden ze toen tegen me",  lacht ze. 

“De combinatie van rijden onder het zadel en mennen vind ik heel leuk. De afwisseling maakt mijn paarden vrolijker; ze zitten beter in hun vel.” Het aanleren van nieuwe oefeningen gaat het ene paard makkelijker onder het zadel af, en het andere juist voor de wagen. Susan probeert hierin altijd naar haar paarden te luisteren: “Dat verschilt echt per paard. Bij de meeste Friezen train ik het galopwerk eerst voor de wagen. Dan hebben ze geen ruitergewicht mee te dragen en is het ontwikkelen van oefeningen in galop makkelijker. Pirouettes aanleren doe ik ook vaak voor de wagen. Dan kunnen ze makkelijker leren om het gewicht over te nemen op de achterhand en het bekken te kantelen. 

Bij veel Friezen zijn de aanspanningsmogelijkheden over de bovenlijn misschien wat lastiger, waardoor ik er veel profijt van heb om sommige oefeningen eerst onbelast voor de wagen aan te leren.”

Susan houdt de training van haar paarden in beide disciplines graag in eigen hand: “Alle commando’s die ik gebruik zijn hetzelfde, of ik nu onder het zadel rijd, aan het mennen ben of longeer. Dat zorgt voor duidelijkheid bij de paarden.” Daardoor is de trainingsweek voor haar paarden zeer gevarieerd. Susan neemt hengst Diesel Part als voorbeeld: “Hij loopt één keer per week onder het zadel, één keer voor de wagen en twee keer per week train ik hem vanaf de grond, dat kan longeren zijn of werken aan de hand. Voor een Lichte Tour-paard loopt hij dus heel weinig onder het zadel. Maar dat verschilt per paard. Diesel is heel slim en houdt echt van die afwisseling.” 

‘De afwisseling maakt mijn paarden vrolijker; ze zitten beter in hun vel’

Mylene Spaak

dressuur, springen & eventing

Voor Mylene Spaak (25) uit Hierden draait het niet zozeer om welke discipline ze rijdt, maar om iets veel simpelers: paardrijden. Ze rijdt internationaal Grand Prix dressuur, nam bij de Young Riders deel aan het EK eventing en komt ook in het springen uit op niveau. “Alle disciplines kunnen van elkaar leren, nu zijn het soms echt aparte werelden. Als we alle kennis bundelen, maakt dat ons als paardenwereld sterker.”

In haar ponytijd lag de focus vooral op de eventing en zo kreeg Mylene van huis uit alle drie de disciplines mee. “Ik weet niet beter dan dat ik dressuur, spring en cross.” Momenteel heeft Mylene een fulltimebaan als jurist op een advocatenkantoor en zit ze in het traject om advocaat te worden. “De paarden zijn mijn hobby. Ik rijd nu zo’n vier paarden en het geeft me veel energie om na het werk op kantoor lekker met de paarden bezig te zijn.”

Dat Mylene uiteindelijk dressuur op hoog niveau is gaan waarderen, kwam min of meer toevallig.

“Dat begon toen mijn moeder Ziteldo kocht voor zichzelf. Hij was toen drie jaar oud en ze wilde zich richten op dressuur. Ik vond het dressuurrijden er mooi uitzien en uiteindelijk heb ik Ziteldo van haar overgenomen. Met hem heb ik Junioren gereden. Daarna ben ik het dressuurrijden op niveau leuk blijven vinden.” 

Een eventingpaard heeft Mylene momenteel tot haar spijt niet, maar ze brengt wel enkele paarden uit in de springsport. “Ik moet keuzes maken, maar de eventing mis ik nu al!” 

Al haar paarden traint Mylene veelzijdig: “Voor dressuurpaarden is het goed om af en toe te springen, en voor springpaarden is het goed om te dressuren. Het is belangrijk dat paarden allround blijven. Dat hoeft niet allemaal op hoog niveau, maar kan al door je paard mee te nemen naar het bos, een paar balkjes te gebruiken of door een sprongetje te maken. Het is echt goed voor ze om niet dagelijks alleen maar rondjes in de bak te lopen. Mijn paarden waarderen de afwisseling echt; ze raken nooit verveeld.” 

‘Alle disciplines kunnen van elkaar leren. Nu zijn het soms echt aparte werelden’

Volgens Mylene is het vooral belangrijk om goed naar je paard te kijken: “Mijn Grand Prix-paard M&M doe ik geen plezier met een bosrit, maar naar het strand vindt hij geweldig.” Het is juist de combinatie van alles die het voor Mylene zo leuk maakt. “Mijn ideale weekend is op zaterdag een Grand Prix dressuurproef rijden en op zondag een springwedstrijd. Ik vind niet specifiek één discipline het leukst; ik vind paardrijden leuk. Het is geweldig om met ieder paard een eigen doel te hebben, of dat nu een Grand Prix-proef is of een BB-parcours.” 

Mylene denkt dat veel ruiters baat zouden hebben bij wat meer veelzijdigheid. “Het heeft mij veel gebracht. Door eventing leer je goed relativeren; daardoor ben ik nooit gespannen voor een wedstrijd. Vooral bij de jeugd zou het mooi zijn als er veel meer in verschillende disciplines wordt geoefend, in plaats van al vroeg te specialiseren. Lekker onbevangen ravotten, ponyrijden, en zelf ontdekken waar je kwaliteiten liggen.”